சீனப் புரட்சியைத் தடுத்தாரா தோழர் ஸ்டாலின்? - 2

தோழர் ஸ்டாலினின் மரணத்தை அடுத்து, மார்ச் 6, 1953 அன்று சோவியத் யூனியனுக்கு அனுப்பிய தந்தியில் தோழர் மாவோ பின்வருமாறு குறிப்பிட்டார் :

 

“சீன மக்கள் புரட்சியின் வெற்றியானது, தோழர் ஸ்டாலினின் இடைவிடாத கவனிப்பு (அக்கறை), தலைமைத்துவம் மற்றும் முப்பது ஆண்டுகளுக்கும் மேலான ஆதரவு ஆகியவற்றிலிருந்து முற்றிலும் பிரிக்க முடியாதது. சீன மக்கள் புரட்சியின் வெற்றிக்குப் பின்னர், தோழர் ஸ்டாலினும் சோவியத் ஒன்றியத்தின் மக்களும் அரசாங்கமும் அவரது தலைமையின் கீழ் சீன மக்களின் கட்டுமானத்திற்காக தாராளமான மற்றும் தன்னலமற்ற உதவிகளை செய்துள்ளனர். சீன மக்கள் மீது தோழர் ஸ்டாலின் கொண்டிருந்த ஒரு பெருமதிப்புக்குரிய மற்றும் ஆழமான நட்பு சீன மக்களால் நன்றியுடன் நினைவு கூரப்படும். தோழர் ஸ்டாலினின் அழிவற்ற விளக்கொளி (beacon) சீன மக்கள் முன்னோக்கி செல்லும் பாதையை எப்போதும் ஒளிரச் செய்யும்”

 

டிராட்ஸ்கியவாதிகள் உளறுவது போல தோழர் ஸ்டாலின் சீனப் புரட்சியின் எதிரியாக இருந்தால், அவரது மரணத்தை ஒட்டி தோழர் மாவோ இப்படி ஒரு இரங்கல் செய்தி அனுப்பி இருப்பாரா? சீனப் புரட்சியின் வெற்றி என்பது தோழர் ஸ்டாலினின் இடைவிடாத கவனிப்பு….மற்றும் ஆதரவு ஆகியவற்றிலிருந்து முற்றிலும் பிரிக்க முடியாதது என்று தோழர் மாவோ பொய் சொல்லி இருக்கிறாரா? தோழர் ஸ்டாலினின் அழிவற்ற விளக்கொளி (beacon) சீன மக்கள் முன்னோக்கி செல்லும் பாதையை எப்போதும் ஒளிரச் செய்யும் என்று அவர் எப்படிச் சொல்லி இருக்க முடியும்? .

.

இதன் தொடர்ச்சியாக ‘மாபெரும் நட்புறவு’ என்ற கட்டுரையில் “இன்றைய யுகத்தின் மாமேதை, சர்வதேச கம்யூனிச இயக்கத்தின் தலை சிறந்த ஆசான், அழிவிலா லெனினது போராளித் தோழர்” என்பதாக தோழர் மாவோ அவர்கள் தோழர் ஸ்டாலின் பற்றிய தனது மதிப்பீட்டை முன்வைத்தார். தோழர் ஸ்டாலின் குறித்து இதற்கு நேர் மாறான மதிப்பீட்டை வைத்திருக்கும் டிராட்ஸ்கியவாதிகள், இவற்றைப் பற்றிப் பேசாமல் அவர் முன்வைத்த ஏதோ ஒரு மதிப்பீட்டை மட்டுமே முன்னிறுத்திக் காலம் காலமாகப் பேசிக் கொண்டிருப்பது அயோக்கியத் தனத்தின் உச்சகட்டம் மட்டுமே.

 

இதனை மேலும் தொடர்ந்த தோழர் மாவோ “தனது தத்துவார்த்த நடவடிக்கைகள் மற்றும் நடைமுறை ஆகியவற்றின் மூலம் தமது சகாப்தத்திற்குத் தோழர் ஸ்டாலின் ஆற்றிய பங்களிப்பு அளப்பரியது. தோழர் ஸ்டாலின் நமது புதிய சகாப்தம் முழுவதையும் பிரதிநிதித்துவப் படுத்தினார். அவரது நடவடிக்கைகள் ஒட்டுமொத்த உலக நிலைமை முழுதையும் தலைகீழாக மாற்றியமைப்பதற்கு சோவியத் மக்களுக்கும் அனைத்து நாடுகளையும் சேர்ந்த மக்களுக்குக்கும் உதவி செய்துள்ளது” என்றார். தோழர் ஸ்டாலினின் தத்துவார்த்த நிலைப்பாடுகளை, நடைமுறைகளை முற்றாக மறுதலிக்கும் டிராட்ஸ்கியவாதிகள் கூட்டம், சீனப் புரட்சி குறித்து தோழர் மாவோவின் கருத்து பற்றிப் பேசும் அதே சமயம் தோழர் மாவோவின் இத்தகைய மதிப்பீடுகளைக் காணாதது போலக் கடந்து போய் விடுவார்கள். அவர்களது அரசியல் நேர்மை அவ்வளவு தான்.

 

“தோழர் ஸ்டாலின் படைப்புகள் அனைத்தும் மார்க்சியத்தின் அழிவற்ற ஆவணங்கள். அவரது படைப்புகளான லெனினிசத்தின் அடிப்படைகள், சோவியத் யூனியன் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி [போல்ஷிவிக்] வரலாறு மற்றும் அவரது கடைசி படைப்பான சோவியத் யூனியனில் சோசலிசத்தின் பொருளாதாரப் பிரச்சினைகள் ஆகியவை மார்க்சிய-லெனினிசத்தின் கலைக்களஞ்சியமாக அமைகின்றன. அவை கடந்த நூறு ஆண்டுகளில் உலக கம்யூனிஸ்ட் இயக்க அனுபவத்தின் தொகுப்பாகும்… எல்லா நாடுகளின் கம்யூனிஸ்டுகளைப் போலவே, சீன கம்யூனிஸ்டுகள் ஆகிய நாங்களும் தோழர் ஸ்டாலினின் மாபெரும் படைப்புகளில் வெற்றிக்கான எங்கள் சொந்தப் பாதையைத் தேடுகிறோம்” என்று தோழர் மாவோ அறிவித்தார். தோழர் மாவோவின் இந்த மதிப்பீட்டை டிராட்ஸ்கியவாதிகள் முற்றாக மறுப்பார்கள் என்பதில் நமக்கு கொஞ்சமும் ஐயமே கிடையாது, பின்னர் தோழர் மாவோவின் கருத்துக்களை உயர்த்திப் பிடிப்பது போலப் பகல் வேடம் போடுவது யாரை ஏமாற்றுவதற்காகச் செய்யப்படும் பித்தலாட்டம்?

 

தோழர் ஸ்டாலின் மரணத்திற்குப் பின்பு, குருஷ்சேவ் தலைமையிலான சோவியத் கம்யூனிஸ்டு கட்சி அவரை முற்றாக மறுதலிக்கும் போக்கை முழு வேகத்துடன் நடைமுறைப் படுத்திக் கொண்டிருந்த போது, தோழர் மாவோ தனிமனித வழிபாட்டுக்கு எதிர்ப்பு என்ற பெயரில் தோழர் ஸ்டாலினை முற்றாக மறுப்பது “முற்றிலும் தவறானது மற்றும் உள்நோக்கம் உடையது” என்றார். சோவியத் யூனியனே பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரம் கட்டமைக்கப்பட்ட முதல் நாடு என்பதைச் சுட்டிக் காட்டிய அவர், லெனினுக்குப் பின்னர் சோவியத் நாடு மற்றும் கட்சிக்கு மட்டுமின்றி, சர்வதேச கம்யூனிச இயக்கத்திற்கும் தலைவராக இருந்தார் என்று புகழாரம் சூட்டினார். அக்டோபர் புரட்சிக்குப் பிந்தைய நாற்பத்தாறு ஆண்டுகளில் (இது 1963ஆம் ஆண்டு எழுதப்பட்டது), அவற்றில் முப்பது ஆண்டுக்காலம் ஸ்டாலின் தான் நாட்டின் மாபெரும் தலைவராக இருந்தார், அவரது செயல்பாடுகள் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை என்பதை நினைவுபடுத்தினார். ஸ்டாலினின் பங்களிப்புகளை அவர் பட்டியலிட்டார்.

 

ஸ்டாலின் ஒரு முழு வரலாற்றுக் காலம் முழுவதும் பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரம் மற்றும் சர்வதேச கம்யூனிச இயக்கம் ஆகியவற்றின் சிறந்த தலைவராக இருந்தார், அவரை மதிப்பீடு செய்வதில் அதிக கவனத்தைக் கையாள வேண்டும்” என்று தோழர் மாவோ எச்சரிக்கை செய்தார். ஆனால் டிராட்ஸ்கியவாதிகள் தற்போது செய்வது என்ன? தோழர் மாவோவின் மேற்படி எச்சரிக்கையைக் காற்றில் பறக்க விட்டு விட்டு, தோழர் ஸ்டாலினை அவதூறு செய்வதற்கான வசதியான ஒரு வாய்ப்பு ஆக தோழர் மாவோவின் கூற்றைப் பயன்படுத்த முயற்சி செய்கிறார்கள், அந்த முயற்சியில் அசிங்கமாகத் தோற்றுப் போகிறார்கள்.

 

“சீனக் கம்யூனிஸ்டு கட்சி ஸ்டாலினைப் “பாதுகாக்கிறது” (defending) என்று சோவியத் யூனியன் கம்யூனிஸ்டு கட்சியின் தலைவர்கள் குற்றம் சாட்டியுள்ளனர். ஆம், நாங்கள் ஸ்டாலினைப் பாதுகாக்கிறோம். குருஷ்சேவ் வரலாற்றை திரித்து, ஸ்டாலினை முற்றிலுமாக மறுக்கும்போது, இயல்பாகவே சர்வதேச கம்யூனிச இயக்கத்தின் நலன்களுக்காக முன்வந்து அவரைக் காப்பாற்றுவது எங்களது தவிர்க்க முடியாத கடமை ஆகிறது” என்றார் மாவோ (On the question of Stalin, September 13, 1963).

சீனப் புரட்சி குறித்த மாவோவின் கருத்துகளைக் கூரை மேல் ஏறி நின்று கொண்டு கூவித் திரியும் டிராட்ஸ்கியவாதிகள், இதற்கு பதில் கேட்டால் ஓடி ஒளிந்து கொள்வார்கள். ஸ்டாலினை மறுப்பது சர்வதேச கம்யூனிச இயக்கத்தின் நலன்களுக்கு எதிரானது என்று தோழர் மாவோ கூறி இருக்கும் போது டிராட்ஸ்கியவாதிகள் அவரை முற்றாக மறுப்பது, அதனைச் சீர்குலைக்க வேண்டும் என்ற நோக்கம் உடையதாக இல்லாமல் வேறெப்படி இருக்க முடியும்? அதனை மேற்கொள்பவர்கள் சர்வதேச கம்யூனிச இயக்கத்தைச் சீர்குலைக்க முயல்பவர்கள் இல்லாமல் வேறு யாராக இருக்க முடியும்?

(தொடரும்)

சீனப் புரட்சியைத் தடுத்தாரா தோழர் ஸ்டாலின்? - 1

ஸ்டாலின் சீனாவில் புரட்சி நடத்த விடாமல் தடுத்தார் என்று தோழர் மாவோ குற்றம் சாட்டியதாக டிராட்ஸ்கியவாதிகள் தொடர்ந்து தேய்ந்த ரிகார்டு போலப் பேசி வருகிறார்கள். இதன் மூலம் தோழர் ஸ்டாலினை சர்வதேச கம்யூனிசத்திற்கும் பாட்டாளிவர்க்க சர்வாதிகார அரசியலுக்கும் எதிரானவர் என்று சித்தரிக்க அவர்கள் முயல்கின்றனர். மேலும் இதன் மூலம் தோழர் ஸ்டாலினை எதிர்க்கும் தங்களைப் புரட்சியாளர்கள் என்று காட்டிக் கொள்வது தான் அவர்களது மறைமுக நோக்கம் ஆகும். அது மட்டுமின்றி, இத்தகைய குற்றச்சாட்டை முன்வைப்பதன் மூலம் தோழர் மாவோவுக்கும் தோழர் ஸ்டாலினுக்கும் பகைமை உணர்வு இருந்தது போலவும், சீனப் புரட்சியைக் கொண்டுவருவதற்கு அவரும் சீனக் கம்யூனிஸ்டு கட்சியும் மேற்கொண்ட முயற்சிகளுக்கு தோழர் ஸ்டாலின் முட்டுக்கட்டையாக இருந்தது போலவும், ஸ்டாலின் ஏற்படுத்திய தடைகளைத் தாண்டியே மாவோ சீனப் புரட்சியை நடத்தி முடித்தார் என்பது போன்றதொரு போலியான சித்திரத்தை உருவாக்குவது அவர்களது நோக்கமாக இருக்கிறது.

 

ஏப்ரல் 25, 1956ஆம் ஆண்டு, சீன கம்யூனிஸ்டு கட்சி மத்திய கமிட்டியின் பொலிட்பீரோ கூட்டத்தில் பேசிய தோழர் மாவோ, “விடுதலைப் போர் நடைபெற்ற காலத்தில், ஸ்டாலின் முதலில் புரட்சியைத் தொடர வேண்டாம் என்று கட்டளையிட்டார், உள்நாட்டுப் போர் வெடித்தால், சீன நாடு தன்னைத் தானே அழித்துக் கொள்ளும் அபாயத்தை எதிர்கொள்வதாகக் கூறி. பின்னர் சண்டை வெடித்தபோது, அவர் எங்களை பாதியளவு நம்பிக்கையுடனும், பாதியளவு அவநம்பிக்கையுடனும் எடுத்துக் கொண்டார்” என்று குறிப்பிட்டார்.

 

பின்னர், செப்டம்பர் 24, 1962ஆம் ஆண்டு சீன கம்யூனிஸ்டு கட்சி எட்டாவது மத்தியக் கமிட்டியின் பத்தாவது பிளீனம் மாநாட்டில் உரையாற்றிய தோழர் மாவோ இது தொடர்பாகப் பின்வருமாறு கூறினார்:

 

“1945ஆம் ஆண்டு, அவர்கள் சீனாவை புரட்சி செய்ய அனுமதிக்கவில்லை. சீனா புரட்சி செய்வதைத் தடுக்க ஸ்டாலின் விரும்பினார், சீனாவில் உள்நாட்டுப் போர் ஏற்படக்கூடாது என்றும் சியாங் கே-ஷேக்குடன் ஒத்துழைக்க வேண்டும் என்றும், இல்லையெனில் சீன தேசம் அழிந்துவிடும் என்றும் அவர் கூறினார். ஆனால் அவர் சொன்னதை நாங்கள் பின்பற்றவில்லை. புரட்சி வெற்றி பெற்றது. புரட்சியின் வெற்றிக்குப் பின்னர் அவர் சீனா ஒரு யூகோஸ்லாவியா ஆக இருக்குமோ, நான் இரண்டாவது டிட்டோவாக மாறி விடுவேனோ என்று அவர் சந்தேகித்தார்…… ஸ்டாலின் எப்போது எங்கள் மீது நம்பிக்கை வைக்க ஆரம்பித்தார்? அமெரிக்க எதிர்ப்பு கொரிய உதவிப் போராட்டம் நடைபெற்ற 1950ஆம் ஆண்டின் குளிர்காலத்தில் இருந்து எங்கள் மீது அவர் நம்பிக்கை வைக்க ஆரம்பித்தார்”

 

 

சீனாவில் புரட்சி செய்ய வேண்டாம் என்று தோழர் ஸ்டாலின் அறிவுறுத்தியது உண்மை என்றாலும் கூட, அது அந்தக் குறிப்பிட்ட சமயத்தில் ஒரு உள்நாட்டுப் போர் ஏற்படும் சூழ்நிலை வேண்டாம் என்று கருதியதாலோ, அல்லது சீனக் கம்யூனிஸ்டு கட்சி அதை வெற்றிகரமாகச் சமாளித்து புரட்சியை முன்னெடுக்குமா என்ற ஐயப்பாடு காரணமாகவோ தான் அவர் அப்படிச் சொன்னாரே தவிர இதற்கு வேறு காரணங்கள் கிடையாது. இரண்டு வெவ்வேறு தருணங்களில் தோழர் மாவோ கூறியதும் இதையே நிரூபிக்கிறது. ஸ்டாலின் தடுக்க முயற்சி செய்தார் என்று கூறுவதும் சக கம்யூனிஸ்டு கட்சியின் தலைவர் என்ற வகையிலும் உலகின் முதலாவது சோசலிசத் தாயகத்தின் காவலர் என்ற வகையிலும் அவர் கூறிய அறிவுறுத்தல் தானே தவிர வேறில்லை. அவர் சீனப் புரட்சிக்கு எதிரான நடவடிக்கைகள் எதையும் மேற்கொள்ளவில்லை.

 

 

அது மட்டுமின்றி, சீனப் புரட்சி நடைபெற்ற காலத்திலும் தோழர் ஸ்டாலின் தோழர் மாவோ உடன் தொடர்பில் இருந்தார், சீனக் கம்யூனிஸ்டு கட்சிக்கு உதவிகளும், வழிகாட்டுதலும் செய்து வந்துள்ளார் என்பதை அவர்கள் இருவருக்கும் இடையில் நடைபெற்ற தந்தித் தொடர்பு ஆவணங்கள் தெரியப்படுத்துகின்றன. ஸ்டாலினின் உதவி இன்றி, சீனப் புரட்சி வெற்றி பெற்றிருக்க முடியாது என்பதை ஏகாதிபத்திய நாடுகளின் சிந்தனை மையங்களும் (think tank) கூட ஒப்புக் கொண்டுள்ளன.

 

எடுத்துக்காட்டாக, சோவியத் யூனியனின் அரசியல் மற்றும் இராணுவ உதவி இன்றி ஜின்ஜியாங் மாகாணத்தில் சீனக் கம்யூனிஸ்டு கட்சி ஆட்சியைப் பிடித்திருக்க முடியாது என்பதை வில்சன் சென்டர் ஆவணக்காப்பக ஆவணங்கள் மூலம் அறிய முடிகிறது. சீனப் புரட்சியின் ஒவ்வொரு தருணத்திலும் ஸ்டாலினும் சோவியத் கம்யூனிஸ்டு கட்சியும் அளித்த இத்தகைய உதவி மற்றும் ஒத்துழைப்பே சீனப்புரட்சிக்குப் பிந்தைய சீன-சோவியத் நட்புறவுக்கு அடித்தளமாக இருந்தது.

 

உண்மை அப்படி இருக்கும் போது தோழர் மாவோ குறிப்பிட்டதை ஏதோ ஒரு சதித் திட்டம் என்கிற அளவுக்கு பெரிதுபடுத்திப் பேசுவது டிராட்ஸ்கியவாதிகள் தோழர் ஸ்டாலினை அவதூறு செய்வது என்ற தங்களது செயல்திட்டத்தை முன்னெடுப்பதற்காகச் செய்வது மட்டும் தானே தவிர வேறு எதுவும் இல்லை.

 

டிராட்ஸ்கியவாதிகளின் இந்தக் குற்றச்சாட்டைத் தெளிவுபடுத்துவதற்கு, தோழர் ஸ்டாலின் அவரது ஆளுமை மற்றும் அவரது பங்களிப்பு ஆகியவை குறித்து தோழர் மாவோ எத்தகைய கருத்துக் கொண்டிருந்தார் என்பதை ஆய்வு செய்ய வேண்டும்.

 

ஆகஸ்டு மாதம் 1937ஆம் ஆண்டு தோழர் மாவோ எழுதிய ‘முரண்பாடுகள் குறித்து’ என்ற கட்டுரையில் மார்க்ஸ் எங்கெல்ஸ் ஆகியோர் உருவாக்கிய இயக்கவியல் மற்றும் வரலாற்றுப் பொருள்முதல்வாதத் தத்துவத்தை எவ்வாறு லெனினும் ஸ்டாலினும் மேலும் வளர்த்தனர் என்பதைக் குறிப்பிட்டார். இந்தக் கட்டுரையில் மட்டுமே லெனின் மற்றும் ஸ்டாலின் என்று ஆறு முறை அவர் குறிப்பிட்டதைக் கவனிக்க வேண்டும். எனவே, மார்க்ஸ், எங்கெல்ஸ் மற்றும் லெனின் என்னும் வரிசையில் தத்துவ ஆசானாக தோழர் ஸ்டாலினை அவர் மதிப்பிட்டார் இது தெளிவு படுத்துகிறது.

 

மேலும் “……… சோவியத் யூனியன் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் வரலாறு, லெனின் மற்றும் ஸ்டாலினின் சரியான சிந்தனைக்கும் டிராட்ஸ்கி, புகாரின் மற்றும் பிறரது தவறான சிந்தனைக்கும் இடையிலான முரண்பாடுகள் முதலில் ஒரு பகை முரண்பாடு வடிவத்தில் தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்ளவில்லை, ஆனால் பின்னர் அவை பகை முரண்பாடு ஆக வளர்ந்தன என்பதைக் காட்டுகிறது” என்று இரண்டையும் வேறுபடுத்திக் காட்டினார் தோழர் மாவோ. தவறான சிந்தனை மற்றும் பகை முரண்பாடு என்று தோழர் மாவோவினால் வர்ணிக்கப்பட்ட டிராட்ஸ்கிய சிந்தனை மற்றும் அதனைச் சுமந்த பகைமுரண்பாடு உடையவர்கள், மாவோவின் விமரிசனத்துக்குப் பின்னே தங்களது உண்மை முகத்தை ஒளித்துக் கொள்ள முற்படுகிறார்கள்.

 

இன்னொரு தருணத்தில் “சீன மக்களின் விடுதலை என்னும் லட்சியத்திற்கான உண்மையான நண்பர் ஸ்டாலின். கருத்து வேற்றுமைகளை விதைப்பதற்கான எந்த முயற்சியும், பொய்களும், அவதூறுகளும், ஸ்டாலின் மீதான சீன மக்களின் முழு மனதுள்ள அன்பையும், மரியாதையையும், சோவியத் யூனியனுக்கான நமது உண்மையான நட்பையும் பாதிக்காது” என்று தனது நிலைப்பாட்டை ஆணித்தரமாக எடுத்துரைத்தார். ஆனால் டிராட்ஸ்கியவாதிகளும், ஏகாதிபத்திய அடிவருடிகளும் இன்றுவரை அத்தகைய முயற்சிகளையும், பொய்களையும் மட்டுமே பயன்படுத்தி வருகிறார்கள் என்பது மிகக் கேவலமான உண்மையாகும்.

 

இதற்குப் பல ஆண்டுகளுக்குப் பின்னரும் தோழர் மாவோ மேற்கண்ட தனது கருத்தில் அப்படியே உறுதியாக இருந்தார். அக்டோபர் சோசலிசப் புரட்சியின் முப்பத்தொன்றாம் ஆண்டு விழாவை ஒட்டி நவம்பர், 1948ஆம் ஆண்டு எழுதப்பட்ட கட்டுரையில், சோசலிசப் புரட்சி வெற்றி பெற்றதன் முதல் ஆண்டு நிறைவை ஒட்டி தோழர் ஸ்டாலின் எழுதிய கட்டுரையை மேற்கோள் காட்டிய தோழர் மாவோ, “ஸ்டாலின் சுட்டிக்காட்டிய திசையில் தான் வரலாறு உருவாகியுள்ளது” என்று குறிப்பிட்டார். மேலும் ஏகாதிபத்தியத்திற்கு எதிரான புரட்சியாளர்களின் முன்னணி முதலில் லெனின் அவர்களாலும், அவரது மரணத்திற்குப் பிறகு ஸ்டாலின் அவர்களாலும் உருவாக்கப்பட்டது என்று புகழாரம் சூட்டினார். அக்டோபர் புரட்சி மற்றும் லெனினின் மரணத்திற்குப் பின்னர் அதனை முன்னெடுத்துச் செல்வது ஆகிய விசயங்களில் தோழர் ஸ்டாலினின் பங்களிப்பை தோழர் மாவோ எத்தனை ஆழமாக மதிப்பிட்டார் என்பதை நாம் காண்கிறோம். சீனப்புரட்சி முழு வெற்றியடைவதற்கு முந்தைய காலத்தில், சீனக் கம்யூனிஸ்டு கட்சி இன்னமும் தனது உள்நாட்டு எதிரிகளுடன் போராடிக் கொண்டிருந்த காலத்தில் தான் இந்தக் கருத்து வெளியானது என்பதைக் கவனிக்க வேண்டும்.

(தொடரும்)

லெனினது கடிதமும் ஸ்டாலினும்

 லெனின் தனது வாழ்வின் இறுதிக்கட்டத்தில் மூன்று முறை பக்கவாத நோயினால் பாதிக்கப் பட்டார். தனது பேசும் திறனை இழந்தார், அவரது வலது பக்கம் முழுமையாக செயலிழந்தது.

மருத்துவர்களுடன் போராடி தினசரி சில நிமிடங்கள் தனது செயலாளர்களுக்கு உத்திரவுகளைப் பிறப்பிக்கும் உரிமையை வலுக்கட்டாயமாகப் பெற்றிருந்தார் லெனின். ஸ்டாலின் மருத்துவர்கள் அறிவுரைக்கு இணங்க கட்சி ஆவணங்கள் மற்றும் தகவல்கள் லெனினுக்குப் போகாமல் பார்த்துக் கொண்டார். ஆனால் லெனினது மனைவி மருத்துவர்களின் அறிவுரையை மீறி அவர் விரும்பிய ஆவணங்களைப் பெற்றுத் தந்தும், அவர் சொல்லச் சொல்ல கடிதங்களை எழுதியும் வந்தார்.

இதனால் ஒரு முறை அவர் மீது ஒழுங்கு நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டி இருக்கும் என்று ஸ்டாலின் எச்சரித்தது அவர்களுக்கு இடையில் மோதலை ஏற்படுத்தியது. மேலும் லெனின் மனைவியைத் தொலைபேசியில் அழைத்த ஸ்டாலின் அவரைக் கடுமையாகக் கண்டித்தார்.

இதுவும் லெனினது காதுகளுக்குக் கொண்டு செல்லப்பட்டது. இதனால் மனவருத்தம் அடைந்த லெனின் “எனது மனைவிக்கு எதிரான செயலை எனக்கு எதிரானதாகவும் நான் கருதுவேன். எனவே நீங்கள் சொன்னதைத் தவறென்று ஒப்புக் கொண்டு மன்னிப்புக் கேட்கப் போகிறீர்களா அல்லது நமக்கிடையே உள்ள உறவைத் துண்டித்துக் கொள்ளப் போகிறீர்களா என்பதைக் கவனத்துடன் நீங்களே முடிவு செய்யுங்கள்” என்று ஸ்டாலினுக்கு அனுப்பிய கடிதத்தில் கூறினார்.

இதற்கு உடனே பதிலளித்த ஸ்டாலின் “நான் கூறியதை வாபஸ் வாங்க வேண்டும் என்று நீங்கள் கருதினால் நான் வாபஸ் வாங்கிக் கொள்கிறேன். ஆனால் என்ன பிரச்சினை, எனது தவறு எங்கே இருக்கிறது என்பதை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை” என்று தெரிவித்தார். லெனின் மனைவிக்கும் இது போன்ற மன்னிப்புக் கோரும் கடிதத்தை அவர் எழுதியதாகத் தெரிகிறது.

லெனினிடம் இருந்து வந்த மேற்கண்ட கடிதம் ஸ்டாலினுக்கு உண்மையில் உறுத்தலை ஏற்படுத்தியது. தனது வாழ்நாள் இறுதிவரை லெனினின் இந்தக் கடித்த்தை ஸ்டாலின் வைத்திருந்தார். அவர் மரணமடைந்த போது, அவரது மேசை டிராயர் ஒன்றில் அந்தக் கடிதம் காணப்பட்டது. (தகவல்கள் ஜோசப் ஸ்டாலின் வாழ்வும் காலமும் நூலில் இருந்து).

லெனின் அந்தக் கடிதத்தை எழுதியது மார்ச் 7, 1923

ஸ்டாலின் இறந்த தேதி மார்ச் 5, 1953